Wat is het raster? Een beginnershandleiding voor het elektriciteitsnet

2022-09-14

De meeste mensen hebben wel een idee van wat 'het raster' is, maar vaak alleen in zeer algemene zin. Hoewel het gemakkelijk kan zijn om netcomponenten zoals hoogspanningslijnen en elektrische apparatuur te identificeren, kan het begrijpen van de interne werking van het elektriciteitsnet mysterieus lijken wanneer je je een nationaal netwerk van energiegeneratoren, bedrading, huizen en gebouwen probeert voor te stellen.

 

Laten we, om het in eenvoudige bewoordingen te zeggen, eens kijken wat het elektriciteitsnet werkelijk is, hoe het elektriciteitsnet werkt, waarom het elektriciteitsnet wordt gebruikt, hoe het moderne elektriciteitsnet functioneert om stroom op te wekken en te verdelen over Noord-Amerika, en hoe zonne-energie thuis integreert in het rooster.

 

Wat is het raster?

Het elektriciteitsnet is een enorm, onderling verbonden netwerk van elektrische transmissieapparatuur dat nieuwe elektriciteit opwekt en levert aan eindgebruikers. Ook bekend als het 'elektrische net', 'elektrische net', 'elektriciteitsnet' of 'elektriciteitsnet', levert het landelijke net elektriciteit aan gebruikers in woningen, commerciële gebouwen, en grote industriële operaties.

 

Waar is het raster?

Kijk eens rond⦠het raster is overal!

 

Hier in de Verenigde Staten strekt het Noord-Amerikaanse elektriciteitsnet zich uit over het hele land, van de scheepsdokken in Alaska tot de laatste bar in de Florida Keys, met daartussen miljoenen interconnectiepunten.

 

Als de som van veel verschillende afzonderlijke delen, bestaat het nationale netwerk uit verschillende regionale netwerken die met elkaar zijn verbonden om een ​​netwerk te vormen tussen bevolkte gebieden van de Verenigde Staten, Canada en delen van Mexico.

 

Waarom hebben we het elektriciteitsnet nodig?

Als je thuis ooit iets op een stopcontact hebt aangesloten, dan weet je precies waarom we het elektriciteitsnet nodig hebben. Van mobiele telefoons tot keukenapparatuur en zelfs HVAC-apparaten, elektriciteit is een noodzaak in het moderne leven. Tegenwoordig gebruiken we het energienet om bijna elk aspect van onze samenleving van stroom te voorzien, inclusief transport, productie, entertainment en meer.

 

Daarom hebben we het elektriciteitsnet nodig, zodat toegang tot elektriciteit veilig en beschikbaar is voor iedereen. Hoewel het mogelijk is om van het net te leven en je eigen elektriciteit op te wekken, verbindt het nationale net energieopwekkende elektriciteitscentrales naadloos met de mensen en organisaties die het nodig hebben om hun leven te elektrificeren. Meer dan een eeuw in de maak, is het Noord-Amerikaanse elektriciteitsnet gegroeid en uitgebreid tot miljoenen gebruikers vanuit de oorsprong in New York City.

 

 

 

Hoe het elektriciteitsnet werkt

Ondanks alle complexiteit kunnen de essentiële activiteiten van het energienet worden opgesplitst in drie eenvoudige stappen: opwekking, transmissie en distributie. Terwijl de vorm van het moderne elektriciteitsnet wordt getransformeerd door nieuwe energiebronnen, zal de primaire functie van een onderling verbonden net om hulpbronnen te delen tussen aangesloten elektriciteitsgebruikers altijd hetzelfde blijven.

 

Elektriciteitsopwekking naar het net

Om elektriciteit op het net te krijgen, moet het eerst worden opgewekt door een brandstofbron. In de jaren 2020 wordt over de hele wereld bruikbare stroom gecreëerd in veel verschillende vormen met verschillende capaciteiten.

 

Volgens de energievooruitzichten voor de korte termijn van de Amerikaanse Energy Information Administration bestond de jaarlijkse elektriciteitsopwekking in de Verenigde Staten in 2021 voor ongeveer 38% uit aardgas, 22% uit steenkool, 14% uit hernieuwbare energiebronnen (wind, zon en biomassa), 19 % kernenergie en 6% waterkracht.

 

Een grafiek met de Amerikaanse elektriciteitsopwekking per bron voor alle sectoren van 2012 tot en met 2023, waarbij het procentuele aandeel van aardgas, steenkool, kernenergie, hernieuwbare energiebronnen zoals zonne-energie en wind, waterkracht en andere bronnen wordt vergeleken.

 

Energiecentrales:

 

Naast de kolengestookte en aardgasgestookte faciliteiten die gewoonlijk worden geassocieerd met de term 'elektriciteitscentrale', worden er ook dagelijks enorme hoeveelheden elektriciteit opgewekt met waterkrachtcentrales, in zonneparken van meerdere megawatts en over glooiende heuvels bezaaid met wind turbines.

 

Gedistribueerde generatie:

 

Tegenwoordig is het voor huiseigenaren en bedrijven gemakkelijker dan ooit om hun eigen elektriciteit op te wekken die ook veilig aan het elektriciteitsnet kan worden geleverd door middel van zonnepanelen en elektriciteitsaansluitingen. In zijn energievooruitzichten voorspelt de EIA dat zonne-energie op daken van woningen de komende twee jaar goed zal zijn voor bijna tweederde van de groeiende gedistribueerde elektriciteitsopwekkingscapaciteit.

 

Elektriciteitstransmissie over het net

Nadat de netstroom is geproduceerd, moet deze worden geleverd waar deze nodig is. Hier worden nieuwe partijen bulkenergie overgebracht naar kleinere onderstations via transformatoren die de elektriciteit aanpassen zodat deze over lange afstanden en met hoge spanningen kan reizen. Deze transmissielijnen vormen de ruggengraat van het Noord-Amerikaanse elektriciteitsnet.

 

Transmissielijnen zijn erg dik en worden meestal ondersteund door grote metalen torens. Cruciaal is dat ze bidirectioneel zijn, waardoor de energie heen en weer kan worden getransporteerd. Hoewel ze gemakkelijk te herkennen zijn wanneer ze boven het hoofd worden geïnstalleerd, zijn veel elektrische transmissielijnen ook veilig ondergronds begraven.

 

Elektriciteitsdistributie van het net

Ten slotte wordt, na het bereiken van een lokaal onderstation en het passeren van een schakeltoren, de energie van het net gedistribueerd naar de eindgebruikers via kleinere elektriciteitsleidingen. Bij lagere spanningen en met dunnere afmetingen in vergelijking met transmissielijnen, is de kans groter dat distributielijnen worden ondersteund door houten palen en elektriciteit slechts in één richting kunnen verplaatsen, weg van een centrale locatie.

 

In de laatste fase van de energievoorzieningsketen wordt de elektriciteit die naar een huis of bedrijf wordt gedistribueerd, geregistreerd door de elektriciteitsmeter van het pand. Op dit moment wordt de elektriciteit door het lokale energiebedrijf tegen een particulier of commercieel tarief aan de eindverbruiker verkocht.

 

 

We use cookies to offer you a better browsing experience, analyze site traffic and personalize content. By using this site, you agree to our use of cookies. Privacy Policy